You, silly old Devil...

Le Diable in de tarot de Marseille is een kaart die er uitspringt, al is dat niet het geval op het eerste gezicht.

klik op de afbeelding voor een grotere versie

In bovenstaande afbeelding zien we meerdere versies van Le Diable; de Payen, Noblet, Dodal, Rochias, Chosson, Marteau, Camoin Bicentennial.

De Duivel wordt altijd gezien als een mannelijke entiteit. Maar, als je goed naar de kaart, kijkt vallen er toch wat dingen op, misschien moeten we de sexe van deze figuur wel herinterpreteren.

Laten we eerst eens kijken naar de naam "Le Diable". "Le" is in het Frans mannelijk, echter, als we naar "Diable" kijkenis het een ander verhaal. De Latijnse naam is "Diabolus". Dia is in het Latijn Godin en Bolus betekent klei, aarde. Als we het samenvoegen krijgen we: "Godin van de aarde"! (Diamonde).
"Dia" heeft trouwens wel vaker een vrouwelijke betekenis, kijk naar Diameter (de afstand tussen de uiteinden van een cirkel, Diabolo, het speelgoed dat je moet laten ronddraaien en Diaspora (het rondtrekken van de Joden over de wereld).

Laten we nu eens kijken naar de voorstelling op de kaart. Wat opvalt is het water op de achtergrond, een typisch vrouwelijk symbool.

De figuren in de Grote Arcana doen soms ietwat primitief aan. Ondanks dat hebben de meeste figuren duidelijke gelaatstrekken en 'normale" gezichtsuitdrukkingen.
Als we een figuur als de Duivel tegenkomen, dan mogen we er vanuit gaan dat deze afbeelding eng is, dreigend, donker etc.Bij de Duivel is dat niet het geval. Het is geen figuur die angst teweegbrengt, maar eerder wat lachwekkend is. De ogen staan scheel (down-syndroom?...). Ook lijkt de figuur eerder krankzinnig, gek. Is deze persoon geestesziek ? Ook de tong hangt uit zijn/haar mond.
In vroeger tijden werden deze mensen vaak als extra bijzonder gezien omdat men dacht dat ze dichter bij de engelen en Goden stonden omdat ze vaak hallucinaties hebben, zoals stemmen horen of dingen zien die anderen niet zien (psychotisch).
Kijk naar de "hoorns", dat lijkt wel een gewei!
De vleugels lijken niet echt, het lijkt of de figuur deze vleugels heeft "omgedaan", zelfs de riempjes zijn te zien.
De penis lijkt ook niet echt, maar ook "omgedaan", ook hier zien we een riempje.
De borsten lijken wel echt te zijn.
En wat heeft de Duivel op het hoofd zitten?, een kapje met een gewei?!
He lijkt wel of de persoon een pak aanheeft.

Al met al een rare afbeelding. We denken dat de kans groot is dat de figuur op de kaart een (lelijke) vrouw is.
Maakt zij de Duivel belachelijk? Is het zelfspot? Je zou kunnen denken dat er bedoeld wordt: de vrouw is iets duivels, maar dat denken we niet want de hele Grote Arcana is doorspekt van pro-vrouwelijke elementen.
Of is het zoals Shakespeare schreef?:"Hell hath no fury like a woman scorned". Oftewel, je moet geen vrouw tegen je krijgen die kwaad is, of jaloers is, of ondermijnd wordt etc.
Is het zo dat de vrouwpersoon op de afbeelding wil zeggen: "D'ont mess with us women!".

Een sexuele ondertoon

In de Grote Arcana (Tarot de Marseille) zien we duidelijk een seksuele ondertoon. Op meerdere kaarten worden sexuele toespelingen gemaakt, sterker nog, het wordt expliciet in beeld gebracht.

Le Bateleur (Dodal tarot)

Le Fol (Noblet tarot)

Als we kijken naar La Maison Dieu kunnen we ons ook niet aan de indruk onttrekken dat hier sprake is van een sexuele ondertoon. Toeval of niet, deze afbeelding lijkt toch echt op een ejaculerende penis. De schacht, de toren zelf, de kroon, de eikel en explosie (bliksem?) en balletjes (zaad?)…

Je zou dit tafereel symbolisch kunnen opvatten als: het “typisch mannelijke”, de Toren (een duidelijk fallisch symbool) heeft een vernietigende werking…

Naar aanleiding hiervan kunnen we een bruggetje maken naar een andere ondertoon in de Grote Arcana: het “terughalen” van het vrouwelijke element, zodat het mannelijke en het vrouwelijke principe weer met elkaar in balans komen. Zeker in de tijd dat de tarot het “licht zag” en de eeuwen die volgden stelden vrouwen weinig voor. De Grote Arcana kan misschien gezien worden als een soort “vroeg feministisch pamflet”.

Dualisme

De Grote Arcana staat vol van de tegengestelden en het nader tot elkaar brengen van deze tegengestelden.

Als we kijken naar de twee eerste echte kaarten van de reeks (Le Bateleur en La Papesse) dan wordt, zoals boven beschreven, de mannelijke en vrouwelijke symbolen in de kaarten benadrukt.

Le Bateleur houdt in zijn linkerhand een staf vast (in de Noblet zelfs een penis) en in zijn rechterhand een balletje, twee typisch mannelijk/vrouwelijke symbolen. Lijkt hij aanstalte te maken om deze twee voorwerpen/symbolen met elkaar te verenigen?

Het überhaupt aanwezig zijn van een vrouwelijke Paus is niet alleen ketters, maar een zeer duidelijk signaal om het “vrouwelijke te promoten”.

Als we Limperatrice en Lemperator naast elkaar leggen, als natuurlijk paar, dan zien we dat de eerstgenoemde zich afwend van haar wederhelft.

Leggen we La Papesse en Le Pape naast elkaar als natuurlijk paar, ook dan zien we dat deze twee zich van elkaar afwenden.

Limperatrice “wijst” met haar scepter op haar vrouwelijk geslachtsdeel.

Schopt Le Empereur tegen zijn vrouwelijke wederhelft aan?

En kijk tussen de benen van deze Keizer: de ruimte die ontstaat wanneer hij zijn benen heeft gekruist…weer die Lozenge!

De Paus heeft zich blik gericht op Cupido en zegent zelfs deze engel! Hij wendt zijn blik af van de monniken (symbool voor de kerk) en kijkt naar de liefde en zegent deze.

In Lamoureux zien we de liefde zelf, een jongeman en zijn geliefde die door Cupido nader tot elkaar worden gebracht (is dat de moeder aan de linkerkant die de keuze voor de jongeman bemoeilijkt?)

Kijk even naar de ruimte die tussen de benen van de jongeman…is dit niet een pijl die wijst naar zijn mannelijkheid?

De twee paarden in de volgende kaart zijn van het mannelijk en van het vrouwelijk geslacht. Beiden lijken andere kant op te willen. Tevens kunnen we zien dat de wielen van de wagen dwars staan (het vrouwelijke wordt een halt toegeroepen). De wagenmenner kan zo zijn best doen om de twee paarden “in goede banen te leiden”, met deze wielen zal de wagen niet vooruit komen.

Trouwens, een algemene regel om de kaarten te “lezen” is om deze te verdelen in een kwadrant. De bovenkant van de kaart stelt het hemelse voor, de onderkant het aardse. De linkerkant het vrouwelijke, “passieve”, ontvankelijke en de rechterkant het mannelijke, “actieve” gevende principe.

Dit wordt mooi geïllustreerd in de laatste kaart “le Monde”. Aan de bovenkant zien we twee figuren met vleugels, aan de onderkant niet. Aan de rechterkant houdt de vrouwfiguur een staf vast en in haar linkerhand een flacon, typisch mannelijk en vrouwelijke symbolen. Aan de linkerkant van de kaart een engel en een stier (herbivoor), “vrouwelijke elementen en aan de rechterkant twee roofdieren, de adelaar en de leeuw (carnivoor), typisch mannelijke symbolen.

In La Justice zien we aan de ene kant het zwaard en aan de andere kant de weegschaal (die trouwens iets schuin lijkt te hangen, is dit een teken van een uit balanszijnd vrouwelijk principe?).

Bekijken we LHermite nader, dan valt op dat hij zijn licht laat schijnen op de rechterkant van de La Justice, de weegschaal, het vrouwelijk symbool.

In het Rad zien we ook een duidelijk thema. Het Rad als cirkel met in het midden de “knop”. De cirkel als vrouwelijk symbool en de knop/punt/stip (Bindu) wordt in vele culturen gezien als mannelijk symbool. Deze afbeelding laat weer het mannelijk en vrouwelijk principe zien die nader tot elkaar komen.

La Force is weer een duidelijke toespeling, de Leeuw, het typisch mannelijk symbool, legt zijn kop in de schoot van de vrouwelijke figuur. Hoe duidelijk! De twee tegengestelden zoeken toenadering…

n.b. In de tarot van Minchiati zien we dat de leeuw is vervangen door een grote pilaar. Deze rust in verticale stand in de schoot van de vrouw…

Van oudsher wordt het cijfer 11 in ieder geval gezien als vrouwelijk symbool, het cijfer lijkt op een poort, een symbool voor het vrouwelijke.

In XIII zien we een mannelijk hoofd en een vrouwelijk hoofd (inclusief 2 kronen). Is dit een verwijzing naar de koning en koningin uit de alchemie?

Temperance laat twee “kruiken” zien, de één mannelijk, de ander vrouwelijk. De stroom vloeistof tussen de twee is een verwijzing naar de verbinding tussen het mannelijke en het vrouwelijke.

Le Diable is voorzien van vrouwelijke borsten en een penis. Een hermafrodiet, alweer de samensmelting van de twee elementen.

n.b. De hele uitstraling van de duivelsfiguur doet toch ietwat houterig en amateuristisch aan. Weliswaar is de gehele Marseille-tarot wat houterig en simpel voorzien menselijke afbeeldingen. Toch zit er in bepaalde kaarten wel degelijk expressie en zijn de gezichten vrij fijn van aard (bijvoorbeeld Le Bateleur, Le Papesse en Limperatrice). We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de Duivelsfiguur veel angstaanjagender en expressiever in beeld gebracht had kunnen worden. Sterker nog, het lijkt wel of de centrale figuur een soort carnavalspak aanheeft. De duivelshoorns lijken te staan op een kap die over het hoofd is getrokken, de vleugels lijken niet natuurlijk maar “aangedaan” (zie de rode bevestiging om de torso van de figuur) en de penis lijkt ook “omgedaan” (zie de rode “straps” om de middel). Het lijkt wel een voorbinddildo.

De borsten lijken wel “echt”. Is dit een (lelijke) vrouw verkleed als duivelsfiguur? Aangezien de Grote Arcana doordrongen is van symbolen die het “vrouwelijke” lijken te “promoten”, lijkt het niet dat hiermee bedoeld wordt: “de Duivel is een vrouw, of de vrouw is een symbool van het duivelse”.

Is dit (zelf)spot? Is dit om aan te geven hoe men (de kerk) toentertijd tegen de vrouw aankeek?
Wordt de vrouw hier als de verleider afgebeeld (een naam die ook werd toegepast voor de Duivel). Wordt hier de nadruk gelegd op het sexuele verleiden, dat de niet de man, maar nu eens de vrouw de verleidster is?...

Op Letoille zien we alweer twee kruiken die twee stromen water leeggooien in het water. Het water (vrouwelijk) krijgt er water bij (nog meer vrouwelijk)…

Is de figuur op de kaart zwanger? (mannelijk-vrouwelijk herenigd in een kind?). Die toespeling lijkt wel gemaakt te worden door de wat dikkere buik van de vrouw en de aandacht wordt tevens getrokken naar de navel (is dit een oog?)…

La Luna en Le Soleil nemen we beiden; dit is één van de bekendste/belangrijkste symbolen uit de tarot van Marseille. In La Luna zien we dat de maan zit genesteld in een cirkel (zon), symbool voor een zonsverduistering, op zich een symbool voor het mannelijke dat samensmelt met het vrouwelijke.

Deze twee kaarten dienen samen gezien worden en is bedoeld als “huwelijk” tussen het mannelijk en vrouwelijk principe.

In La Luna zien we tevens twee torens, ook weer een verwijzing naar het vrouwelijk principe (poort, symbool voor de vulva, de vagina, het geboortekanaal etc.).

In Le Soleil zien we twee figuren, de linker vrouwelijk, de rechter mannelijk, die elkaar tegemoet treden.

Op de één na laatste kaart zien we een vrouw, een man en (hoogstwaarschijnlijk hun kind). Waarom is dit kind trouwens alleen van achteren te zien?)

Het graf waaruit het kind oprijst staat waarschijnlijk symbool voor het geboortekanaal van de vrouw. Het graf is een hol “vat”, dit wordt vaak geassocieerd met het geboortekanaal (ook in de rituelen van de vrijmetselarij).

De wederopstanding is een geboorte. **

We zijn aangekomen bij de laatste kaart van de Grote Arcana, Le Monde. De voltooiing, het hoogst haalbare, de kaart met de “hoogste waarde” (ook bij het spel “tarot” dat vroeger werd gespeeld met deze kaarten en in sommige delen van Frankrijk en Italië nog steeds…).

Het hoogst haalbare is dus kennelijk een vrouwelijke figuur.

Deze voorstelling was in die tijd een hele bekende. Het was een figuur (in de Christelijke traditie) waarin Christus werd afgebeeld in een mandorla met aan weerszijden in de hoeken de vier evangelisten. Ook op sommige van deze afbeeldingen zien we een Jezus-figuur met borsten. Dat was in de tijd een “normaal” en algemeen beeltenis die soms voorkwam in christelijke kunst. Je zou dus zeggen dat de Christus het hoogst haalbare is en voor de voltooiing symbool staat. Echter!, de vraag is dan heel simpel, waarom wordt de centrale figuur niet gewoon weergegeven als een geijkte Jezus-figuur, met baard enz. De figuur op de tarotkaart heeft toch wel erg veel feminiene trekken, het gezicht, het haar, de vrouwelijke vormen, de vrouwelijke beweging en natuurlijk de borsten (al geeft dát niet alleen de doorslag…). Dit móet wel een vrouwelijke figuur voorstellen, de Terra Mater (moeder aarde), de Sophia van de Gnostici enz.

In haar handen een mannelijk symbool (staf) en een vrouwelijk symbool (flacon). Deze symbolen zien we ook terug in Le Bateleur (staf, (“tas” op tafel), vagina tussen benen)…

Zoals al eerder beschreven wordt in deze kaart het hemelse en het aardse samengebracht (de figuren met vleugels en de twee onderste figuren) en het mannelijke en vrouwelijk element samengebracht (de carnivoren en de herbivoren).

n.b. De mandorla kan gezien worden als een symbool voor het vrouwelijke geboortekanaal.

Het lijkt of het grote doel van de Grote Arcana is: het “promoten” van het vrouwelijk element en de balans herstellen tussen het mannelijke en het vrouwelijke.

**We hebben het net gehad over de (weder)geboorte van het kind in Le Jugement.

Dan valt meteen iets op als we de symboliek eens nader bekijken van de kaarten XVI, XII, XIII, XIIII en XX (we zouden kaart XV er ook nog voor kunnen zetten:

Leggen we de kaarten naast elkaar, dan is er maar weinig fantasie voor nodig om in deze kaarten een zwangerschap te zien.

De verleiding, de verzoeking (XV)

De bevruchting (XVI)

De zwangerschap (XVII)

De mannelijke en vrouwelijke elementen die samenkomen (XVIII en XVIIII)

De geboorte (XX)

De geboorte (XXI) uit de mandorla (het geboortekanaal). De figuur lijkt de wereld in de stappen, een nieuw leven…

Een ander thema wat aandacht behoefd zijn de gekruiste benen van de drie figuren op de volgende kaarten: Le Imperateur, Le Pendu en Le Monde, 4, 12 en 21).

De gekruiste benen krijgen op deze manier de vorm van de letter “X”. We kunnen daarbij denken aan de letter X, of aan de X als “markeerpunt”.

Zien we het als een letter, dan is dit de 24^e letter van het alfabet. We hebben drie X’en, dus, 24, 24, 24. Tellen we de cijfers op (2+4=6), dan krijgen we: 666!, een verwijzing naar de Duivel, misschien wel naar “Le Diable”, zie boven.

Zien we de X als markeerpunt, dan worden de drie kaarten (IIII, XII en XXI) gemarkeerd. Zetten we dit naast elkaar, dan krijgen we: 4, 12, 21, oftewel: 4,1,2,2,1. We leggen de link met het Hebreeuwse/Griekse alfabet…Delta, A,B,B,A…”Delta ABBA”.

Delta staat voor het vrouwelijk symbool, de driehoek. Delta staat symbool voor de Yoni, de vulva, het geboortekanaal. ABBA is de naam voor de Hebreeuwse God, die vaak als een man afgebeeld wordt. Je zou dus kunnen zeggen: het mannelijke principe (ABBA) komt voort uit het vrouwelijke principe (Delta), het vrouwelijke als levensgevende principe.

Laten we het 7x3 diagram is nog eens bijhouden (zie “afbeeldingen”).

Als we kijken naar de meest linkse kolom (I, VIII en XV), dan kunnen we opmerken dat alle drie de figuren met de ene arm naar boven wijzen en met de andere arm naar beneden. De figuur op Le Bateleur houdt de staf omhoog en het balletje naar beneden. De figuur op La Justice houdt de weegschaal naar beneden en het zwaard omhoog. De Duivelse figuur op Le Diable houdt zijn linkerhand omhoog en de rechterhand omlaag (links staat voor het vrouwelijke en rechts voor het mannelijke).

Dit impliceert een verwijdering van de twee mannelijke en vrouwelijke elementen.

Kijken we naar de meest rechtse kolom (VII, XIIII en XXI), dan volgt daaruit dat hier wordt getracht de mannelijke en vrouwelijke elementen met elkaar te verenigen: de wagenmenner probeert de twee paarden (mannelijk en vrouwelijk) dezelfde kant op te laten lopen. De figuur op Temperance laat de mannelijke en vrouwelijke elementen in elkaar overvloeien en de figuur op Le Monde brengt ook deze elementen samen (staf en flacon).

Nu doen we het anders en nemen we het 7x3-diagram als uitgangspunt, met het zogenaamde “troefelement”, het “heersende” element. Hiermee bedoelen we: de derde kaart “heerst over de vorige twee”. Bijvoorbeeld: La Papesse “heerst” over de “gewone man”, Le Mat en Le Bateleur. Le pope “heerst” over de elite (Imperatrice en Imperator).

Nu kunnen we kiezen voor twee diagrammen, ééntje mét en ééntje zonder Le Mat (die eigenlijk geen vaste plek heeft in de reeks).

We krijgen dan het volgende:

Mét le Mat:

012

345

678

91011

121314

151617

181920

Le Monde blijft dan over als “quintessence”.

De kaarten die “heersen” over de vorige twee:

-2 (La Papessa)……een vrouwelijke kaart

-5 (Le Pape)………..een vrouwelijk principe: de ontvankelijkheid  van de Paus

-8 (La Justice)……..een vrouwelijke kaart

-11 (La Force)……..een vrouwelijke kaart

-14 (Temperance)…een vrouwelijke kaart, plus de “mediator”

-17 (Le Toille)………een vrouwelijke kaart

-20 (Le Jugement)…een vrouwelijk principe, het symbolische baren…

Laten we Le Mat weg, dan krijgen we:

123

456

789

101112

131415

161718

192021

De kaarten die “heersen” over de vorige twee worden dan:

-3 (Limperatrice)……een vrouwelijke kaart

-6 (Lamoureux)……..Amor, een vrouwelijk principe

-9 (Lehermite)………het teruggetrokkenne van de Heremiet, een vrouwelijk principe

-12 (Le Pendu)……..het passieve, een “vrouwelijk” principe

-15 (Le Diable)……..op het eerste gezicht een mannelijk principe, maar, zie boven…

-18 (La Luna)……….een vrouwelijke kaart

-21 (Le monde)……..een vrouwelijke kaart

Welke diagram we ook gebruiken, het vrouwelijke element heerst over de vorige twee kaarten, waarbij opgemerkt moet dat bij het eerste diagram de middelste kaarten mannelijke kaarten zijn en bij het tweede diagram de eerste kaarten puur mannelijk zijn.

Hét diagram van de Grote Arcana (zoals we al eerder beschreven in een vorig artikel  is de lemniscaat.

De lemniscaat komt voor in de hoeden van Le Bateleur en La Force (de twee eikpunten van de twee cycli) en twee maal in de mandorla van Le Monde. Ook de “twee van munten” is een lemniscaat.

Zoals we eerder beschreven hebben verdeeld deze lemniscaat de Grote Arcana in twee gedeelten (cycli). Dit idee is voor het eerst geopperd door Alfred Douglas.

Van Le Bateleur tot La Rove de Fortune (eerste cyclus) en van La Force tot Le Monde.

De eerste cirkel kunnen we beschrijven als de “vrouwelijke cyclus”, de ontvankelijke, de naar binnen gerichte cyclus. De tweede cirkel kunnen we beschrijven als de “mannelijke cyclus”, de naar buiten gerichte cyclus.

Als we de kaarten daadwerkelijk op deze manier op tafel leggen dan zien we dat bij de eerste cyclus de kaarten naar binnen wijzen en bij de tweede cyclus naar buiten.

Tenslotte wijzen we erop dat iedere kaart het exacte midden gemarkeerd wordt door danwel de navel, dan wel de schoot van de persoon...

11

In de Grote Arcana van de Marseille tarot (Conver) komen bepaalde symbolen 11 maal voor.
Zie onderstaande tabel: (klik) op tabel voor grotere versie.

Diamonds are 4ever

De Lozenge/Rhombus/diamant-vorm is een heel oud symbool wat al duizenden jaren voorkomt in bepaalde culturen.
Zoals al eerder aangegeven in het vorige artikel heeft de Lozenge een vrouwelijke betekenis. Vroeger hadden de wapenschilden (coat of arms) van vrouwen een diamantvorm.

Zie voor meer info over vrouwelijke wapenschilden en de Lozenge-vorm: Wapedia.


Van oudsher werd de Lozenge geassocieerd met het vrouwelijke, de vagina, de baarmoeder, de zwangere moeder etc.
De oudst gevonden beelden (in menselijke kunst) die gevonden zijn en menselijke personen voorstellen, de zogenaamde "Venus Statuettes", hebben de vorm van een Lozenge.


De beroemde tapijten uit Berber (Marokko)hebben allen vrouwelijke symbolen in de stof geweven, waarvan de Lozenge het meest voorkomt.


Oude culturen gebruikten grote stenen in de vorm van een Lozenge als vruchtbaarheidssymbool en als godinnenverering.


Zoals eerder gezegd, de De Lozenge is een zeer oud symbool (ong. 7000 BC) en in veel culturen in de oudheid maakten gebruik van dit symbool in vruchtbaarheidsriten en gebruikten het ook als kunst of

verering aan de Godin.
In de Niger Delta, (Mali) zijn amuletten gevonden met een Lozenge-vorm, de zogenaamde "Jenné bronze rhomoids". Ze stammen uit de tijd tussen de 9e en 17e eeuw voor Christus.
Het zijn amuletten die werden gebruikt als vruchtbaarheidssymbolen en om het vrouwelijke te symboliseren.

We leggen de nadruk op deze Lozenge-vorm omdat het een belangrijk onderdeel is van de "Conver code"...

De Rhombus/Lozenge

Op 11 van de 22 kaarten (11-11!!!) staat een Rhombus afgebeeld in het kader van de naam van de kaart.
De Rhombus wordt in de volksmond een ruit genoemd, een diamant.
Rhombus (ook wel lozenge genoemd) betekend in het Grieks "omdraaien, ronddraaien", het vrouwelijke element...

Verdacht, waarom de ene helft wel en de andere helft niet? Laten we eens kijken over welke kaarten we het hebben:

kaarten 2,5,10,11,12,15,16,18,19,20 en 21.

Daarbij moet opgemerkt worden dat "de Zon" van oudsher een Rhombus bezit, maar Camoin vond het nodig om deze weg te laten op zijn versie...

rhombus

We zien dus eigenlijk vier series kaarten:
2,5. 
10,11,12. 
15,16. 
18,19,20,21.

groep 1:

duidelijk een scheiding/scheuring van geloof, de tweede en de vijfde kaart wenden elkaars van elkaar af.

groep 2:

een omwenteling, een verandering waarbij de blik naar binnen wordt gericht en de buitenkant/de dogma's tot het verleden behoren; een omdraaiing in het denken, een loslaten van de uiterlijke wereld (het offer van de Gehangene) dat plaats maakt voor de nieuwe innerlijke spirituele wereld.

groep 3:

de Duivel wordt verslagen en men bevrijdt zichzelf uit zijn gevangenis.

groep 4:

door een versmelting van het mannelijke en vrouwelijke element beleeft men een wederopstanding, men ontwaakt en ervaart de verlichting/hoogst haalbare.

Op al deze kaarten komt het thema van de Rhombus naar voren (betekent omdraaien, ronddraaien, het vrouwelijke element):

2 het ei

5 de ronde kapsels van de monniken.

10 het rad

11 de vrouw die de (mannelijke) leeuw temt

12 de Gehangene kan als een pendule ronddraaien, het balletje aan de knoop van het touw

15 het ronde ...waar de Duivel op staat

16 de “balletjes” die uit de hemel vallen

18 de balletjes tussen de scharen van de kreeft, de maan zelf (draait rond)

19 de zon zelf.

20 het ronde kapsel van de middelste figuur

21 de drie halos en de ronde vorm van de mandorla

Wanneer we de betekenis van de Rhombus letterlijk nemen kan er bedoeld worden: draai iedere kaart met een Rhombus om.

Kijk dan naar de romeinse cijfers:

II...

V...

X...

XI wordt IX = 9 (kluizenaar)

XII wordt IIX=8 (gerechtigheid)

XV wordt VX=5 (paus)

XVI wordt IVX=4 (keizer)

XVIII wordt IIIVX=2 (vrouwelijke paus)

XVIIII wordt IIIIVX=1 (magiër)

XX wordt XX(10-10)=0 (dwaas)

XXI...

Dit is een bevestiging van de 2x11-theorie, de Reis van de Dwaas. Iedere kaart heeft een tegenhanger, tezamen vormen ze 20. (zie hoofdstuk de Reis van de Dwaas).

In figuurlijke zin: de Rhombus, de omdraaiing van de heersende moraal (mannelijk) naar de vrouwelijke moraal (de Dia Monde).

Een maconieke connectie?

Alles in de tarot, ook de kleine details, zijn bewust op die manier getekend op de kaarten. Dit wil echter niet zeggen dat ieder klein detail dan ook automatisch een esoterische betekenis heeft. Als we kijken naar de de 15^e kaart van de Grote Arcana, dan riekt deze kaart naar “vrijmetselaarij”. We moeten oppassen dat we niet achter ieder klein symbooltje iets zoeken, maar, duidelijk is wel dat er op deze kaart “bol staat” van (vrijmetselaars) symboliek.

Er zijn drie dingen die duidelijk opvallen in deze context, waarvan we nu de belangrijkste twee behandelen: de “strop” om de hals van de voorste figuren en de drie stippen (drie tepels) van de linker figuur.

De stippen (tripod) hebben hun oorsprong in de 18^e eeuw, waar het op veel vrijmetselaars-documenten voorkwam. Het is een soort afkorting. Een vrijmetselaar die de eerste drie (blauwe) graden van de orde had doorlopen (“entered apprentice, fellow craft, master mason) mocht deze stippen gebruiken om achter zijn initialen te zetten. Dit was een schrijfwijze die een vrijmetselaar mocht gebruiken nadat hij “master mason” was, dus, i.p.v. J.S. (bijvoorbeeld John Smith) werden de twee stippen vervangen door 2 maal 3 stippen.

Als we beginnen met de drie stippen zien we dat deze stippen in de vorm van een driehoek zijn getekend (op de kaart van de Zon komen deze stippen in deze vorm wederom voor, maar dat terzijde…).

Deze stippen, althans de vorm waarin ze getekend zijn, hebben een betekenis in de vrijmetselarij. Het is geen “occult symbool”, maar heeft wel een betekenis. 

Deze traditie heeft zijn oorsprong in Frankrijk (“Grand Orient of France”) in 1774. Vrijmetselaars werden in deze tak van de vrijmetselarij “three point brothers” genoemd.

Vooral in Amerika werd deze schrijfwijze erg populair onder de Amerikaanse vrijmetselaars. Tot op de dag van vandaag wordt deze schrijfwijze nog in documenten van de “Scottisch Rite” gebruikt.

In vroeger tijden werd het “symbool” van de drie stippen aangemerkt als “the Devils sign”, het teken van de Duivel.

Als men verdacht werd van heksenpraktijken, werd er op het lichaam gezocht naar dit teken. Wanneer het teken daadwerkelijk werd gevonden op het lichaam, was dit “het bewijs” dat men een heks was, een diender van de Duivel.

Als we kijken naar de “strop” die om beide figuren om de nek hangt, dan valt ook de gelijkenis op met een ritueel in de vrijmetselarij. Wanneer een kandidaat wordt ingewijdt (initiatie) in de eerste graad (entered apprantice) krijgt hij een een blinddoek op (als symbool voor onwetendheid en de duisternis (waarin de kandidaat verkeerd vóórdat hij wordt ingewijdt), wordt één broekspijp opgerold, heeft hij één slipper aan, de linkerborst blijft naakt, én, krijgt hij een strop (“cabletow”) om zijn nek. De symboliek achter deze handeling (kandidaat krijgt een strop om de nek) heeft als betekenis “onderwerping”,dan wel symboliseerd het het “vastzitten” aan het “aardse”. Vrijmetselaars zelf geven aan dat het ook de verbondenheid symboliseert met de orde. Het geeft ook de nederigheid aan van de kandidaat ten opzichte van de orde en een eventuel straf van de kandidaat mocht het vertrouwen van de orde door de kandidaat worden beschaamd.

copyright Camoin

De kandidaat wordt door het touw “geleidt” naar “het licht”, vanuit het “duister”, van onwetendheid naar kennis.

Wanneer de kandidaat de strop om zijn nek heeft symboliseert dat ook de gevangenscap aan het “aardse”, op het moment dat de strop niet meer om de nek van de kandidaat hang, symboliseert dat vrijheid.

De “cabletow” staat ook symbool voor de navelstreng, waarmee een link wordt gelegd met een symbolische wedergeboorte in het “licht”; in de loge.

een spel met letters...what's in the name

De namen op de kaarten

Wanneer we kijken naar de namen van de kaarten zien we dat sommige letters, uit proportie zijn, hoger liggen dan de andere letters. Zetten we deze letters op een rijtje, dan krijgen we het volgende:

L(1), E(2), A(3), R(4), M(6), H, T,(7) A(8), E(12), T, E(14) en D(15)

Op zich niets bijzonders...wel als we de letters in een andere volgorde zetten (anagram):

DALETH ET MARE

“Daleth” is hebreeuws voor deur, opening, vulva, poort

“Et” is frans voor “en”

“Mare” is frans voor poel, vijver, plas.

Het vrouwelijke wordt ook hier benadrukt.

Of,

ETRE DALET MAT

Het wezen/individu van de “deur”/”opening”/”vulva”/”poort” wordt “mat” gezet, uitgesloten,

of,

Het wezen/individu dat de vulva/deur/opening/poort bezit is “dood”; mat is Latijn voor “dood”.

“Het vrouwelijke is dood”. (uiteraard moet dit gezien worden in de context van de tijd).

Nog meer symboliek

Hoofddeksels

Wanneer we kijken op welke kaarten de figuren hoofddeksels dragen zien we het volgende:

0,1,2,3,4,5,(6),7,8,10(9),11 en 15. (11 x !!!!!!)

De kluizenaar is een twijfelgeval omdat hij de capuchon niet draagt. De Duivel is ook een uitzondering omdat het de enige figuur is die in de tweede serie van 11 kaarten voorkomt.

Buiten dat kunnen we stellen dat (bijna) al de figuren/kaarten waar een hoofddeksel op voorkomt, de kaarten zijn in de eerste helft van de Grote Arcana, de eerste 11 kaarten. Deze serie hebben we al eerder de “wereldlijke serie” genoemd. Hierin bevinden zich personages of situaties zoals die zich voordoen in het dagelijks leven; het zijn mensen, of dingen die je aanraken, die niet onbereikbaar zijn. Deze figuren stellen mensen dan wel situaties voor die horen bij het “gewone leven”, er is nog geen sprake van een spiritueel thema in deze eerste serie, dat komt in de tweede serie van 11 kaarten.

De Duivel was een uitzondering, maar goed, deze stelt ook het materieel voor (De Duivel werd trouwens door de Gnostici gezien als de koning/schepper van de stoffelijke aarde); wat zou kunnen verklaren waarom ook de Duivel een hoofddeksel draagt. Trouwens, wat heeft ie eigenlijk op zijn hoofd zitten voor hoofddeksel?...

Dus, we kunnen de hoofddeksels dus als symbool zien van het materiële, aardse, nog niet spiritueel ontwaakt, of, (nog) niet open staan voor het geestelijke, spirituele. Uitzondering zijn dan de twee monniken op de kaart van de Paus, zij hebben geen hoofddeksel, maar zelfs hun haar in net midden afgeschoren, wat hen in staat stelt om de spirituele kracht van (in hun geval de kracht van God) te kunnen ontvangen.

.....de “horentjes” op het hoofd van de Duivel en zijn “slaven” lijken trouwens niet op hoorns, maar meer op antennes. Wil de illustrator van de Marseille-tarot ons vertellen dat deze dierlijke wezens wel degelijk in verbinding staan met de hemelse, spirituele...

De wapens in de Grote Arcana

Op volgende kaarten in de Grote Arcana zijn wapens te zien:

de Geliefden, kaart 13 zonder naam, de Toren.

We hebben het dan alleen over de kaarten met wapens waar personen direct worden “bedreigd” of bedreigd kunnen worden.

Op de kaart de Geliefden zien we een engel die een pijl wil afschieten naar de personen onder. Weliswaar gaat het hier natuurlijk om Cupido die zijn pijlen afschiet naar een liefdeskoppel, maar in theorie zou de pijl de personen kunnen verwonden.

Op de kaart zonder naam zien we een zeis die het skelet vasthoudt met op de grond hoofden, ledematen etc. De suggestie wordt gewekt dat dat het werk van de zeis is.

Op de kaart van de Toren zien we bliksemschicht die de Toren in brand zet en zodoende de personen in de toren in gevaar brengt.

Echter, de afbeeldingen van de tarot zijn nooit en te nimmer gewelddadig bedoeld (zelfs figuurlijk bedoeld). Laten we de afbeeldingen eens wat nader bekijken:

Op kaart 6 zien we dat de boog van de engel niet is gespannen, er zit een knik in, op andere versies van de kaart ontbreekt zelfs de draad op de boog. Er kan dus geen pijl worden afgeschoten.

Op de kaart zonder naam zien we dat aan de zeis (aan de rechterkant) een handvat is vastgemaakt. Wanneer je je indenkt dat je een dergelijke zeis wilt gebruiken om personen te onthoofden of ledematen af te hakken, zul je merken dat dat eigenlijk niet gaat. Het ding is te onhandig en lijkt meer op gereedschap om het land mee om te ploegen.

Op kaart 16 zien we dat de bliksem lijkt, dan wel overgaat in dat wat lijkt op een veer/pluum, Hiermee kan natuurlijk nooit een toren worden beschadigd. Buiten dat, de kroon van de Toren wordt eraf geblazen, maar de personen kunnen ontsnappen, zij zijn niet gewond.

Kortom, ook hier wordt weer benadrukt dat geweld niet letterlijk gezien moet worden in de tarot en dat geweld geen oplossing is. Een van de thema's in de tarot is het juist afzwakken van het mannelijke (dus ook geweld) en het “promoten” van het vrouwelijke principe.

“King wihtout a crown”.

Op verschillende kaarten in de Grote Arcana zijn kronen te zien, symbolen voor koningschap en macht.

Tegelijkertijd valt op dat deze kronen op verschillende plaatsen in de sequentie hun waarde verliezen.

Allereerst wijzen we erop dat de Keizer (IIII) geen kroon draagt, het is meer een helm. Op zich een vreemde gewaarwording dat de Heilige Roomse Keizer zijn kroon niet op heeft.

Op kaart 10 zien we dat de figuur bovenop het Rad een kroon op heeft, echter, het zal niet lang duren voordat deze figuur het veld moet ruimen voor de figuren zonder kroon.

Op kaart 13 zien we twee afgehakte hoofden met een kroon en op kaart 16 wordt de “kroon” van de toren afgeblazen.

Al met al kunnen we concluderen dat de makers van de Tarot van Marseille de kroon zagen als een mannelijk symbool van de (over)heersende macht van de Roomse Keizer, die een duivelspact waren aangegaan met de Roomse kerk.

Het midden, het eeuwige midden...

Wanneer we de kaarten precies in het midden doorsnijden, dan zien we dat de Romeinse cijfers uiteenvallen in twee gedeelten. Bijvoorbeeld, XIII wordt X en III. Ontleden we de kaarten op de symboliek, dan zien we dat de symboliek op kaart XIII terugkomt in kaart X en kaart III. Dit geldt voor alle kaarten!!!

I slaan we over, want I kan niet in twee worden verdeeld.

II: valt uiteen in I en I: de bellen in het haar van de Magiër en in zijn hand komt terug aan de bovenkant van de tiara van Papessa.

III valt uiteen in II en I: De staf van I zien we ook in III, het kruis in III zien we terug in de kruizen op Papessa.

IIII valt uiteen in II en II: het ei (bij Camoin) zien we in beiden, wederom de kruizen, bij de Keizer zijn ze volop aanwezig en ook bij Papessa.

V kan niet worden onderverdeeld.

VI valt uiteen in V en I: allebei de figuren op v en VI willen de aandacht van de centrale figuur. Let op de twee linkerfiguren op de kaart: beiden houden hun linkerhand op en hun rechterhand naar beneden en willen ze de centrale figuur aanraken. De rechterhand van de rechterfiguur en onzichtbaar. De centrale figuur op VI houdt zijn riem vast, ronde vorm. De figuur op I houdt een balletje/munt vast, ook een ronde vorm.

VII valt uiteen in V en II: de staf/scepter van V komt ook voor in VII. In VII zien we een grote figuur met daaronder twee kleinere figuren zo ook in V.

VIII valt uiteen in V en III: de schalen van VIII (bovenaanzicht) komen overeen met de circles (“donuts”van de twee figuren op kaart V. De twee pilaren Op VIII en V.

Allen hebben iets in hun hand.

VIIII valt uiteen in VI en III: De stok van de Kluizenaar en de scepter van de Keizerin. De blauwe vleugels en het blauwe haar en handen van de Kluizenaar. Het licht op de Kluizenaar en de pijl van de engel op 6: zoeken, richten...

De engel op VI zondert zich af en de Kluizenaar zondert zich af.

X valt niet uiteen.

XI valt uiteen in X en I: I en XI hebben beiden een lemniscaat (hoed), de dieren op X en XI, het getandte, gekartelde op X en XI

XII valt niet uiteen, het is rechts gecentreerd...

XIII valt uiteen in X en III: het skelet en d e zeis op XIII maken een ronde figuur, evenals het rad op X. X en XIII hebben bieden een wapen (zeis en zwaard).

Op XIII zien we afgehakte handen, op III zien we een ha nd die niet (althans we zien het niet) aan het lichaam vast zit.

Het graan (ruggengraat) kan gelinkt worden met III, de Keizerin die symbool staat voor vruchtbaarheid en groei...

XIIII valt uiteen in XI en III: Bij Camoin zien we een slang op XIIII en III, het gekartelde in XIIII (ketting) zien we terug op de hoed in XI, en ook op III.

XV valt uiteen in X en V: Er zijn talloze gemeenschappelijke symbolen te zien tussen XV en V, namelijk een grote figuur en twee kleinere figuren eronder, de ring van de Duivel en het ronde teken tussen de twee monniken in, de lussen om de nek van de figuren op XV en de twe “donutachtige haardrachten van de monniken), het zegeningssymbool van V en de verwijzing naar V van de Duivel (linkerhand). Het rad op X komt terug in het ronde voorwerp waar de Duivel op staat. X heeft figuren met staarten, zo ook de figuren op de Duivel.

n.b. De drie kruizen van V, xxx (nummerologisch 24,24,24, dus 666 is een verwijzing naar de Duivel).

XVI valt uiteen in X en VI: Op XVI en VI zien we een interruptie van buitenaf, de bliksemschicht en de pijl (van de engel), beiden een interruptie van boven.

De kroon van XVI is rond in vorm evenals het rad in X

Op XVI zien we een witte trap, in X zien we ook een trap (onder het rad).

XVII valt uiteen in X en VII: Op XVII zien we sterren, evenals op VII. Op XVII zien we de borsten van de figuur (rondje met stip in midden) evenals de wielen van de kar in VII. Het water op XVII en X.

XVIII valt uiteen in XV en III: Op XVIII zien we twee figuren (honden) boven en onder een klein dier (kreeft) evenals op de kaart van de Duivel. De staarten van de Maan en de staarten van de figuren van de Duivel.

De twee torens op de Maan en de twee pilaren op III. Op III zien we een dier, evenals op XVIII.\

XVIIII valt uiteen in XV en IIII: water op XV en XVIIII, de stipjes in driehoeksvorm op de figuren van de Duivel en de Zon, evals de verticale stripen en “halsbanden” op de figuren op de On en de lussen op XV. De staarten van XV en de staart van een van de figuren op de Zon. De “zonnebol” van de scepter van de Keizer en de zon op de Zon.

XX valt uiteen in X en X: de vleugels op X (griffioen) en de vleugels van de engel op XX. De blauwe figuur op XX en de blauwe figuur op X.

XXI valt uiteen in X en XI: het rad is rond op X en de mandorla heeft een ronde vorm op XXI. De leeuw op XXI en de leeuw op XI.

Lucifer, AKA de Slang

Wanneer we de Duivel in de context plaatsen van het verhaal van het oude testament (en dat moeten we, want op de afbeelding is de Duivel afgebeeld met een mannelijke en vrouwelijke figuur die zijn geknecht, Adam en Eva), dan krijgt het begrip Duivel toch een andere betekenis. Uiteraard wordt de Duivel, Satan al eeuwen gezien als slecht, een verleider etc. Grote boosdoener is natuurlijk de katholieke kerk, die de figuur van de slechte Duivel nodig heeft om hun “leer” te ondersteunen. De Duivel heeft Eva verleidt de appel van de boom te eten en als straf daarvoor werden Adam en Eva uit het paradijs verbannen. Als straf verkondigde God/Jaweh dat alle mannen in de toekomst hard moesten werken en dat de vrouwen voortaan pijn zouden hebben bij het bevallen van een kind. Dit is de erfzonde. Fijne God, zou je zeggen,en, zouden we de Duivel niet in een ander licht kunnen zien. Sommige gnostiche groeperingen deden dat inderdaad en zagen de slang (door de Kerk dus vereenzelvigd met de slechte Satan) in een totaal andere context.

God zij tegen Adam en Eva dat ze niet mochten eten van de boom van Goed en Kwaad. God had aangegeven dat dat hun dood zou betekenen. De slang verleidde Eva inderdaad door te zeggen dat ze wel van de boom kon eten en dat ze niet zou sterven. Toen Eva dit deed bleek dat ze inderdaad niet stierven en dat zij zich bewust werden van hun naaktheid. De slang had Eva verleidt om kennis op te doen (gnosis) en de mensen een zelfbewustzijn te geven. De ogen van Adam en Eva gingen open. Tevens hadden Adam en Eva kennis gekregen van het goede en het kwade, men kreeg besef, waarden, normen en .............De slang gaf aan dat als men van de boom zou eten zij dan zouden worden als de Goden (meervoud!!!)

Kortom, Jaweh had geen gelijk (Adam en Eva gingen immers niet dood) en de slang had gelijk. Tevens had hij heb kennis gegeven, de slang was dus een “revealer of knowledge”, hij was de lichtbrenger, de Lucifer...

Kijken we naar de kaart van de Duivel, dan zien we dat de Duivel vleermuisvleugels heeft. Dit is een indicatie van het “donkere” omdat vleermuizen zich vaak in grotten bevinden. In de linkerhand van de Duivel ziet men iets wat op een fakkel lijkt. Ook hier komt het licht-donkerconcept naar voren, dualisme. In context van bovenstaand verhaal zou je kunne afleiden dat de figuur op de kaart van de Duivel een lichtbrenger is (fakkel) in het donker. Nadat Eva van de boom had gegeten gingen haar ogen open, ze ontwaakte uit een “donkere slaap”.

n.b. In het Aramees, de taal die in de tijd van Jezus werd gesproken, zijn de woorden “slang” en

“ instrueren” bijna identiek aan elkaar.

De slang werd zo en zo als gezien als heilig en wijs dier, omdat ze telkens haar huid afwerpt (vervellen) om zo weer een nieuwe huid aan te maken; men dacht dat de slang letterlijk het eeuwige leven had.

De Zegewagen: de twee gezichten op de schouders van de figuur zijn Urim en Thumin en werden in de Joodse traditie gebruikt om de toekomst te voorspellen en om inzicht te geven in vraagstukken.

Kijk naar de hoeven van de paarden, de achterpoten vormen een grote M (Maria???(Camoin)).

De symboliek van de Grote Arcana (2)

De Duivel maakt een gebaar met zijn rechterhand, hij steekt zijn rechterhand op waardoor een link wordt gelegd met de Paus, de vijfde kaart (Duivel spreidt vijf vingers), er zijn voldoende verwijzingen tussen de beide kaarten, dit is er weer een. Wordt de Paus als Duivel gezien, of, heeft de Roomse Paus een pact met de Duivel gesloten, of, is de Paus een marionet van de Duivel...

De Paus maakt een zegeningsgebaar, echter niet naar zijn volgelingen (symbool voor de roomse kerk (ROMA) , hij kijkt hen geen eens aan; in plaats daarvan zegent hij Cupido op de Geliefden (AMOR, omgekeerd van ROMA)...

Tevens kun je het zegeningssymbool zien als een link met de tweede kaart (Papesse, de Paus steekt immers twee vingers op).

We kunnen diverse kaarten met elkaar linken:

Papessa en de Ster, Papesse heeft een boek in handen met daarin 17 lijnen, verwijst naar de 17e kaart, de Ster. De Ster op haar beurt kan weer verwijzen naar de Wereld, zij zijn beiden naakt. De Wereld heeft een sjerp om, deze sjerp heeft de duidelijke vorm van de Hebreeuwse letter Beth, waardoor deze kaart gelinkt wordt aan Papessa, die hoort bij de letter Beth.

De kaarten 4, 12 en 21 zijn uiteraard met elkaar gelinkt omdat ze alle drie hun benen hebben gekruist.

De Magiër en de Wereld zijn met elkaar gelinkt omdat het de eerste (alpha) kaart en de laatste (omega) kaart zijn in de sequentie en omdat beiden een staf in de linkerhand hebben.

Op kaart 6 en kaart 20 zijn een engel (in de lucht) afgebeeld, de pijl en boog en de trompet zijn beide aankondigingen, iets wat sluimerend aanwezig is opwekken (liefde, opstaan uit de dood).

Op kaart 8 en 10 zijn we een figuur die een zwaard vasthouden.

De Leeuw komt voor op kaart 11 en 21.

Op de drie kaarten 3, 4 en 21 zien we de adelaar terug.

Op kaart 13 en 16 is een kroon te zien.

Kaart 10, 13 en 21 hebben een ronde vorm (het skelet heeft ook ronde vorm).

Op kaart 14 en 17 zien we twee kruiken waar vloeistof uitkomt.

De Zon en de Maan horen zo en zo bij elkaar.

De figuren op de Zon zijn dezelfde als op de kaart van de Duivel; de stipjes in de vorm van een driehoek op een van de figuren en de “halsband” en de verticale streep op de fuguren van de Zon (ketenen in de Duivelskaart).

Gerechtigheid en het Oordeel: de halo boven het hoofd van de Engel komt exact overeen met de hoed van Gerechtigheid.

Het voorkomende thema in de Grote Arcana van 3x4 of 3 van de 4, zoals de Wereld: 4 dieren maar alleen drie hebben een halo, vier vogels waarvan drie een adelaar etc, hebben de tegenstelling het aardse-spirituele, het lichamelijke-geestelijke...of, het geestelijke in het lichamelijke.

De Gehangene

Staat deze kaart symbool voor de katharen?

1244 viel Montsegur, het is de 12e kaart en de twee bosjes links-en rechtsonder hebben vier bladeren, 12 44.

De figuur hangt omgekeerd, sommige katharen pleegden zelfmoord na de belegering van het kasteel en sprongen naar beneden. De figuur is gekneveld en het haar van de figuur: het haar lijkt op vlammen; katharen die door de inquisitie werden opgepakt wegens ketterij werden verbrand terwijl ze vastgebonden waren (handen op de rug).

Dat de figuur gekruiste benen heeft is te verklaren, in de Middeleeuwen werden verraders op deze manier opgehangen, de katharen werden in de ogen van de kerk als verraders gezien. (wat houdt de figuur trouwens achter zijn rug???)

De Gehangene is trouwens de enige figuur in de Grote Arcana waarbij een oor zichtbaar is. Bij de overige figuren zijn geen oren zichtbaar. “wie oren heeft om te horen, die hore!”

De Gehangene schijnt dus open te staan voor lessen die geleerd moeten worden. Is hier dan toch sprake van een soort van initiatie, een inwijding, zoals vele auteurs hebben beweerd? Gezien de uitdrukking op zijn gezicht lijkt het een vrijwillige “ophanging”, iets wat de figuur vrijwillig ondergaat, lijkt dat heel goed te kunnen.

De figuur legt zijn linkeroor te luister, richting de tweede serie van de Grote Arcana, de spirituele serie

Tripple xxx

Op meerdere plaatsen in de Grote Arcana zijn drie kruizen te zien, te weten:

• kaart 4,12 en 21 (tezamen, de gekruiste benen).
• kaart II, de drie kruisjes in het grote kruis op het kleed van Papessa
• op kaart 5, de kruizen op zijn handen en zijn mond (camoin) en de staf die de Paus vasthoudt.

Op het gedenkteken onder Montsegur (ter nagedachtenis van de doden in 1244 hier) staan drie kruizen naast elkaar afgebeeld...

Dood

Het skelet is de enige figuur in de Grote Arcana die de lijnen/grenzen/kaders aanraken van de kaart, schedel, links en rechts...

Let op de ruggengraat van het skelet, het is opgebouwd uit graan! Dit staat symbool voor vruchtbaarheid en nieuw leven.

n.b. Le mat betekent in het Arabisch “Le Mat” de Dood!!! (denk ook aan “schaakmat”).

Ook kun je de Dwaas en de Dood over elkaar heen leggen. Je ziet dan dat beide kaarten erg veel op elkaar lijken. De stok en de zeis (dezelfde hoek) en beide figuren hebben dezelfde houding.

Het oog van het skelet is op dezelfde hoogte als het oog van de Dwaas.

De Dwaas heeft geen nummer, het Skelet heeft geen naam. Ook hierdoor worden deze kaarten complementair aan elkaar.

Nog meer dood...

Kijk naar de “cirkel” van de Geliefden: de boog van de engel maakt de cirkel “af”, zodat er een vorm ontstaat van een doodshoofd. Deze kaart toont vele gelijkenissen met kaart XX, het Oordeel...de letterlijke betekenis van de kaart is natuurlijk de “wederopstanding”, ook het thema dood dus (de middelste figuur herrijst uit zijn graftombe.

De vier “doodskaarten” zijn dus: de Dwaas, de Geliefden, kaart XIII en het Oordeel.