22

Er zijn in de loop der tijd 1000 en 1 redenen gegeven waarom de grote arcana bestaat uit 22 kaarten. Tot op heden is het een mysterie, nergens in de literatuur wordt beschreven waarom de bedenker(s) van de tarot hiervoor gekozen hebben. Onder volgen de meest plausibele redenen:

* het Hebreeuwse alfabet (filipas, boiardo, levi)

* DNA-code (sitchin)

* 2 x11, oftewel: de twee poorten.

* Het evangelie naar Thomas (zie hoofdstuk 'Thomas”).

Eliphas Levi, de beroemde 19e eeuwse magiër en occultist “lanceerde” het idee dat de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet reden waren geweest om te kiezen voor 22 kaarten. Daaraan gekoppeld was Levi van mening dat de kaarten op de Levensboom van de kabbala (op de paden tussen de Sephirot) geplaatst kunnen worden. Moderne tarotonderzoekers waren echter van mening dat Levi hier geen bewijs voor had en dat het zijn bedenksel was om de tarot een mysterieus en magisch tintje te geven.

Echter, een aantal jaren geleden deed Marc Filipas, een tarotkenner die zich toentertijd manifesteerde op diverse internetforums over tarot, een belangrijke vondst. Zijn theorie luidt als volgt:

Filipas nam de tarot de Marseille (en de tarrochi de Milano) als uitgangspunt. Hij kwam erachter dat de 22 kaarten van de grote arcana wel degelijk waren gerelateerd aan de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet. Wat Filipas eigenlijk had ontdekt was dat de 22 kaarten een pictorale weergave waren van het Hebreeuws woordenboek. Bijvoorbeeld: De Magiër met al zijn attributen, de tafel etc. komen op volgorde voor in het Hebreeuwse woordenboek bij de letter A(leph). En zo geldt dit voor alle kaarten van de grote arcana. Alle “dingen” die worden afgebeeld op de afzonderlijke kaarten zijn terug te vinden bij de afzonderlijke letters in het woordenboek.

Door de Kabbalisten werden de letters van het alfabet op de paden van de levensboom gezet.

De weg van Malkuth naar Kether is de inwijdingsweg van het aardse naar het goddelijke, of, de weg van Kether naar Malkuth is het Goddelijke wat zich manifesteert in het aardse (de creatie van de wereld).

Op deze manier kunnen we een bruggetje maken naar het volgende punt: “het Goddelijke DNA”. Dit is een wat vergezochte theorie, maar niet geheel te verwerpen en prikkelend genoeg om hier te vermelden.

In de werken van Zecharia Sitchin wordt vermeld dat de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet als Goddelijk wordt gezien. God creëerde de wereld met behulp van de letters. De letters, afzonderlijk en als geheel, vormen de creatie van alles. Het alfabet en de letters werden gezien als de geheimen van de God.

Kan het Hebreeuwse alfabet gebaseerd zijn op onze genetische code? De letters vormen van de eerste letter tot de laatste letter de weg naar het Goddelijke. De grote arcana van de tarot stelt van de Dwaas naar de Wereld ook de weg naar het Goddelijke voor.

Als we naar het menselijk DNA kijken, dan zien we dat dit DNA bestaat uit 24 chromosomen, eigenlijk 22, als we de voortplantingschromosomen niet meetellen.

Isaiah 45:11.....”Ik ben het die de letters creëerde...”, waarbij Ik “God” is.

DNA-strengen zijn opgebouwd uit drie “letters” , Hebreeuwse woorden zijn opgebouwd uit een stam/wortel van drie basisletters.

De 22 kaarten van de grote arcana kunnen dus verbonden worden met de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet, dat op zijn beurt de goddelijke creatie betekent en de waardoor de weg naar God kan worden bewandelt. Het menselijke DNA, met de 22 chromosomen (exclusief de voortplantingschromosomen) zou de blauwdruk van het Hebreeuwse alfabet kunnen zijn.

Een andere reden waarom er voor 22 is gekozen kan liggen in het feit dat er gesproken kan worden van 2x11. 11 Is een magisch getal en werd in het verleden vaak gezien als een poort, een overgangssymbool. Het wordt vergeleken met de vrouwelijke vagina, ook een overgangssymbool van het donkere naar het licht, van de baarmoeder naar het leven. (De 11 kan ook gezien worden als de zuilen van de Joodse Jachin en Boaz.)

De 11 wordt dus gezien als een doorgang, overgang. De grote arcana bestaat inderdaad uit twee doorgangen: de normale geboorte en de “wedergeboorte” tijdens het leven