De symboliek van de Wereld, kaart 21, van de grote arcana is er één die speciale aandacht behoeft.
Allereerst is het een mooi voorbeeld van “ensquaring the circle”, het geestelijke in het materiële brengen, het Goddelijke in het Aardse.
In deze kaart zien we dat de figuur die in het middelpunt staat een vrouw is, in sommige kaarten kunnen we zeggen een androgyne figuur. Het hoogst haalbare, de hemel, de verlichting etc, is dus vrouwelijk van aard, of in ieder geval tweeslachtig.
Wanneer we twee diagonalen tekenen op de kaart om zo het middelpunt te vinden, dan zien we dat dit middelpunt zich bevindt in de schaamstreek; het midden van het vierkant, de kaart, dat staat voor het materiële en aardse is seksueel van aard.
Als we daarentegen het middelpunt tekenen van de ellips waar de figuur in staat, dan zien we dat het middelpunt zich bevindt in de navel van de figuur. De ellips, symbool van het geestelijke, in tegenstelling van het vierkant, het materiële, heeft als middelpunt het symbool voor het leven, de navel.
De vier figuren, de leeuw, adelaar, stier en engel, staan ook symbool voor de 4 elementen en de vier klassen in de maatschappij. Deze indeling was populair in de Renaissance. In dit licht bezien staan zij ook symbool voor de vier “kleuren” van de kleine arcana: bokalen, staven, munten en zwaarden.
De figuur op de kaart staat symbool voor de 22 kaarten van de grote arcana. Een verwijzing hiernaar zijn de twee lemniscaten aan de boven-en onderkant van de ovaal/ellips.
De armen en het hoofd van de figuur maken een driehoek, wat staat voor het geestelijke. De benen hebben de vorm van een kruis, wat staat voor het materiële (de driehoek staat op het kruis: het geestelijke domineert het materiële).
Maar er is meer aan de hand met deze kaart. Misschien doet de figuur denken aan de “vitruvius”-mens van Leonardo da Vinci. Deze figuur, met de handen en benen uitgespreid, was bedoeld om het lichaam weer te geven in de juiste proporties, Leonardo maakte hierbij gebruik van de “gulden snede”, de perfecte verhoudingen.
De Wereld-kaart symboliseert niet alleen een einddoel, maar tevens perfectie.
Om deze perfectie te symboliseren zijn er ook verhoudingen verwerkt in de geometrie van deze kaart:
De kaart, de figuur, is opgebouwd uit bepaalde “perfecte” proporties, zoals de “Vitruvius-man” van Leonardo.
In veel kunstwerken, architectuur etc. (als we kijken naar de Renaissance) wordt gebruik gemaakt van een bepaalde, perfecte, “goddelijke” verhouding, genaamd de “Gulden Snede”, de relatie tussen twee ratios. De verhouding van deze snede is 1:1,61803........(gaat oneindig door). (Door deze gulden snede te gebruiken in bijvoorbeeld de architectuur komt alles mooier uit).
Niet alleen in schilderijen, architectuur werd gebruik gemaakt van de Gulden Snede, ook het menselijk lichaam bestaat uit “perfecte verhoudingen”; in de praktijk natuurlijk niet altijd, we praten immers over perfectie.
De Gulden Snede gaat uit van de volgende verhoudingen: A staat tot B als B staat tot A+B.
Een aantal voorbeelden van verhoudingen in het menselijk lichaam:
* de voet is net zo groot als de lengte van de pols naar de elleboog
* de hand is net zo groot als de afstand van de kin tot de haarlijn
* het gezicht is opgebouwd uit drie horizontale delen; er loopt een denkbeeldige lijn door de wenkbrauwen en de neuspunt. De denkbeeldige lijn door de wenkbrauwen is de Gulden Snede, proportie: oftewel, de verhouding tussen de bovenkant van het gezicht naar de wenkbrauwen en de afstand van de wenkbrauwen naar de onderkant van het gezicht bedraagt, jawel, 1:1,61803...
De wenkbrauwen lopen door naar de bovenkant van de oren.
* de lengte van de schouder tot de vingertoppen staat tot de lente van de elleboog tot de vingertoppen is de gulden snede.
* de lengte van de elleboog naar de vingertoppen staat tot de lengte van pols tot de vingertoppen is de gulden snede.
Dezelfde verhoudingen vinden we “all-over” het menselijk lichaam. De meest in het oog springende is echter de volgende:
De navel van de figuur van de Wereld blijkt de Gulden Snede-verhouding te zijn. Als A=de lengte van de kruin tot de navel, B=de lengte van de navel tot de grond en C=de lengte van de kruin tot de grond, dan krijgen we de volgende formule van de Gulden Snede: A:B als B:A+B. Oftewel, C/1,61=B, of Ax1,61 is C.
Laten we nog wat verder kijken naar de figuur op de Wereld-kaart.
We zien dat het middelpunt van het vierkant uitkomt in het kruis: het seksuele is het middelpunt van het materiële. Het middelpunt van het spirituele, de ovaal/cirkel is de navel, het punt wat wordt geassocieerd met “leven”, het “goddelijke”.
De navel, zoals eerder boven geschreven is dus niet alleen het Goddelijke, spirituele middelpunt, maar tevens de Gulden Snede!
Als we een horizontale lijn trekken vanuit het kruis, het middelpunt van het vierkant/materiële, dan wordt de figuur verdeeld in twee rechthoeken. Vervolgens verbinden we de hoeken van de rechthoeken met elkaar (diagonalen). Deze diagonalen snijden de ovaal waar de figuur in staat.
Deze vier snijpunten, aan de binnenkant van de ovaal, staan alle vier even ver weg van de navel, het middelpunt van het spirituele. Trouwens, de eerste diagonalen (bovenste rechthoek) kruisen elkaar in de kruin. De tweede diagonalen snijden elkaar in de voet van de figuur.
De ontstane figuur, vier punten die alleen even groot zijn en wijzen naar een vijfde punt wordt een quinqunx genoemd. Het is een archetypisch symbool voor Heiligheid, dat in veel culturen is terug te vinden.
“De Wereld” representeert de Grote Arcana (gesymboliseerd door de figuur en de twee lemmniscaten)
en de vier figuren de elementen, de Kleine Arcana.
De vier figuren zijn de uitersten van de Dierenriem (en gaven 10500 vc de seizoenen aan) , de uitersten van de kosmos, met het vrouwelijke, de anima mundi, de wereldziel, als middelpunt.
De ovaal op de afbeelding kan men zien als een cirkel, de zodiak, de dierenriem met de 12 tekens. 4 Daarvan, Leeuw, Stier, Waterman en de Adelaar (eigenlijk Schorpioen, maar in de hemel lijkt de schorpioen op de adelaar en zijn ze in afbeeldingen onderling inwisselbaar) afgebeeld in de hoeken van de afbeelding. In de Renaissance werd deze afbeelding ook afgebeeld, alleen dan met Jezus in het midden, als middelpunt van de kosmos, “christ in majesty”. Waarom zijn juist die 4 tekens afgebeeld. Wanneer je goed kijkt zie je dat er telkens tussen de vier tekens, twee tekens zitten, ze vormen dus een vierkant wanneer ze met elkaar worden verbonden. Het is de as van de dierenriem.
In 10500 vc stond de lenteequinox in Leo. Bovenstaand diagram is hier een schematische voorstelling van. Want, waarom staan juist die vier tekens op de kaart afgebeeld?
Het lijkt alsof deze tijd, 10500 vc, gemerkt is. Waarom, wat was er zo bijzonder aan die tijd?
10500 vc werd door de Egyptenaren gezien als de “eerste tijd”, “Zep Tepi”. Het is de tijd van het aflopen van de laatste ijstijd op aarde. Het klimaat werd warmer, de poolen smolten ten dele en er waren veel overstromingen. De oude tijd was ten einde en een nieuwe tijd brak aan. Deze tijd staat symbool voor een wedergeboorte, net als kaart 21, de Wereld. De mandala op de kaart kan ook gezien worden als een baarmoeder waarin een nieuw leven zich bevindt. Ook hier is sprake van het einde van een cyclus en het begin van een nieuwe.
We kunnen de kaart als volgt verdelen:
De bovenste helft is het hemelse (engel, adelaar). De onderste helft is aards (leeuw en stier). De linkerhelft is vrouwelijk (engel en paard/koe/stier) en de rechterhelft is mannelijk (adelaar en leeuw zijn beiden vleeseters en jagers.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten